De laatste weken

Beste iedereen,

De laatste weken Zuid-Afrika zitten erop en het is tijd om naar huis te gaan. De dingen die ik heb meegemaakt, de verhalen die ik heb gehoord en de mensen die ik heb ontmoet, nemen niet weg dat het geen straf is om weer naar Nederland terug te keren. Ik zal het zeker gaan missen hier, maar gelukkig doen de herinneringen en foto's wonderen.

Kort even een samenvatting van de afgelopen weken, de rest is vanaf maandag live verkrijgbaar

!

Het begon allemaal met het afscheid van vrienden uit Stellenbosch, de kids op Kayamandi en natuurlijk de collega's van mijn stage. Ik hoop met een aantal goed contact te houden. Natuurlijk kwam tussendoor het EK wat ik helaas niet altijd heb kunnen volgen, maar gelukkig wist altijd wel iemand in de afgelopen weken wat er met Nederland gebeurd was. In ieder geval genoeg support hier van onze vrienden overseas. Na afgesproken te hebben met Hugo (studiegenootje) en zijn vriendin die op doorreis waren, zijn Krista en ik maandag naar Durban vertrokken om aan de duikcursus te beginnen in Umkomaas. Ondanks wat slecht weer (rivieren volledig overstroomd), de cursus uiteindelijk met succes afgerond. Vervolgens doorgereisd met de huurauto door de Drakensbergen, daar paard gereden en via de Sani Pass (4x4 only) Lesotho bezocht. Geweldig om meegemaakt te hebben en meerdere foto's zullen nog volgen. Na nog wat bushmen tekeningen gezien te hebben op een korte hike, heb ik Krista afgezet in Johannesburg, ben ik zelf doorgereden richting Swaziland en in een natuur reservaat overnacht. Dorpje bezocht waar de oorspronkelijk leefstijl van de Swazi's was nagebootst (enigszins toeristisch, maar ach). Echt druk was het niet en gelukkig kwamen er op het laatst nog 2 Nieuw-Zeelanders bij, zodat ik niet de enige was waarvoor het 20-koppige stel dansers een opvoering gaf. Na 2 dagen Swaziland doorgereden naar Sodwana Bay om daar m'n duikbrevet in te zetten. Door het duiken met schildpadden en het geluid van communicerende dolfijnen om je heen, kon mijn verblijf daar niet meer stuk. Schitterend rif met de meest bijzondere vissen. Uiteindelijk nog iemand uit Stellenbosch tegengekomen die meegereisd is naar Ponta D'ouro in Mozambique. Wat probleempjes bij de grens aangezien de wegen nogal slecht waren, maar uiteindelijk bij een hostel gearriveerd waar we ons bij een Portugees, Fransman, Zuid-Afrikaan en IJslander gevoegd hebben. Schitterende stranden en opnieuw geweldig gedoken. Terug gereden richting Zuid-Afrika richting St. Lucia om walvissen te kijken (wauw!) en via Dundee (slagvelden) gisteren weer in Johannesburg aangekomen, waar ik vandaag een tocht door een oorspronkelijke mijn heb gemaakt. Kortom, de weken zijn geweldig geweest en kijk er met veel plezier op terug.

Naast dit beknopte verhaal, hoop ik dat de 2 foto series nog wat extra toevoegt. Ik kijk er enorm naar uit om iedereen in Nederland weer te zien! Tot gauw

!

Groeten,

Arjan

Tijd van komen, tijd van gaan

G'day Holland,

Hoe is iedereen daar? Nog aan het genieten van de zon? Hier begint het zo langzamerhand op zijn eind te lopen. Afgelopen tijd veel mensen gedag gezegd en begin me nu zelf ook te realiseren dat ik na 4 maanden Stellenbosch, over 1,5 week zal vertrekken. Natuurlijk is dat erg jammer, aangezien ik een heleboel mooie dingen hier heb meegemaakt, maar gelukkig kan ik nog wat gaan reizen de komende weken en vlieg ik pas op 6 juli terug naar Nederland. Geweldig om hier geweest te zijn en kijk er ook enorm naar uit om weer richting huis te gaan en iedereen weer te zien!

Zoals jullie weten is het de afgelopen tijd enigszins onrustig geweest vanwege de xenofobie, maar tot nu toe speelt zich dit vooral af in Johannesburg en Kaapstad. Wel viel me op dat het winkeltje van de Somaliër waar ik op de township nog wel eens dingen koop, gesloten was. Ook vertelde de kids van de newspaper dat er momenteel eigenlijk geen buitenlander meer te vinden. Merendeel daarvan is opgevangen op politiebureaus, kerken en community centres, wat wel de nodige impact heeft aangezien zij degene zijn die de winkeltjes runnen. Meeste mensen moeten dus nu een flinke tijd lopen om dezelfde spullen voor een hogere prijs te krijgen. Niet echt over nagedacht dus. De combinatie verslechterend economie, stroomuitval en politieke onrust begint nu z'n tol te eisen. Het houdt de gemoederen in ieder geval wel bezig hier en voorlopig is de situatie nog onrustig.

Afgelopen weken ook nog weer de nodige activiteiten ondernomen, waarvan ik de foto's ook heb bijgevoegd. 3 Weken geleden samen met Ruth (ook vertrokken) bij een vlindertuin en leeuwenpark geweest. Je moet immers toch wat doen op zo'n zaterdag en aangezien we de meeste attracties hier in de omgeving reeds gezien hebben, konden we even niets anders bedenken. Bonte verzameling dieren gezien, waarna we nog door de omgeving gereden zijn en een soort van kleine roadtrip gehouden hebben.
Voor de rest stage, stage, stage en afscheidsfeestjes. Gelukkig nog wel met z'n vieren een wijntour kunnen doen de week daarna. Als echte toeristen door de omgeving gescheurd, bij verschillende boerderijen wijn lopen proeven en geluncht in Franschhoek. Na de eerste wijntjes weggeslagen te hebben zo rond een uur of 11 's ochtends, begon iedereen zich toch wel wat zorgen te maken over het doorkomen van de rest van de dag. 4 Wijnboerderijen later was dan ook niemand meer in de stemming om op stap te gaan in Kaapstad, wat eigenlijk op de planning lag.
Wat ook lange tijd op de planning lag, was een skydive te gaan maken. Helaas lukte dat ditzelfde weekend niet vanwege bewolking, maar gelukkig was het weer afgelopen zaterdag goed en ben ik met Belg Geert wezen springen. Nadat we een verklaring ondertekend hadden, betaald hadden en 3 zinnen uitleg gekregen hadden (dit is het vliegtuig, daar moet je in, rest komt later), vlogen we ongeveer een half uur in een Cessna over de Western Cape om naar 10000 ft (+/- 3,5 km) te klimmen. Daar aangekomen werd even snel uitgelegd wat er moest gebeuren en na enige aarzeling bij het naar buiten steken van mijn voetjes, vloog ik met de instructeur op m'n rug met 210 km/h door de lucht. Het gevoel en de kick dat dit geeft is onbeschrijflijk! Vooral het moment waarop de parachute opengaat en er volledige stilte om je heen is, is geweldig. Nog een tijdje zelf kunnen vliegen met die parachute en kunnen zwaaien naar de twee achter ons. Na afloop nog wat foto's gemaakt van onze trillende handjes en terug gereden. Aangezien het terrein redelijk afgelegen lag en ik DE perfecte 4x4 bij me had (vw golf ‘95), hebben we nog even wat offroad werk gedaan. De auto zag er naderhand schitterend uit! Boys en hun toys

!

Het reizen voor de komende tijd begint ook redelijk duidelijk te worden. Samen met Krista, een Limburgse die hier ook stage loopt, vlieg ik op 16 juni naar Durban om daar een duikcursus van 3 dagen te gaan doen. Daarna zullen we nog een aantal plekken gaan bezoeken zoals Lesotho, Swaziland en de East Coast, waarna zij op 25 juni vanaf Johannesburg terugvliegt naar Kaapstad. Ik heb dan nog ongeveer 10 dagen over en de mogelijkheid bestaat dat ik samen met Geert richting Mozambique ga om daar de wereld te gaan ontdekken. Zowel op het land als in de zee. Mocht dit niet doorgaan ga ik in mijn eentje verder en zie ik wel waar ik terecht kom. Uiteindelijk vertrek ik op 6 juli vanaf Johannesburg, om op 7 juli rond 9 uur in de ochtend aan te komen in Amsterdam.
In ieder geval belooft het een mooie tijd te worden hier en ga ik mij nu eerst weer even richten op het zoveel mogelijk afronden van mijn stage, scriptie en de newspaper die volgende week uitkomt. Er moet immers nog genoeg gebeuren en wil niet al teveel meer hoeven doen in Nederland.

Ik probeer jullie tijdens mijn reis nog een tussentijdse update te geven, om te laten weten hoe het ervoor staat. Opnieuw bedankt voor de reacties, sms'jes en telefoontjes, graag tot de volgende update en anders tot in Nederland

!

Groetjes,

Arjan

“You‘re huge man!”

Dat het voor Koninginnedag niet uitmaakt waar je in de wereld verblijft, bleek vorige week woensdag wel weer, toen ik hier in Stellenbosch op een Nederlands feestje was uitgenodigd. De paar aanwezige Duitsers en Amerikanen waren in ieder geval erg verrast toen al die Nederlanders er opeens als een stel oranje idioten uitzagen. Goede zaak natuurlijk, aangezien ik graag wat Nederlands chauvinisme uitdraag hier!

Hoe dan ook, de afgelopen weken waren weer erg goed, ondanks het weer dat de laatste paar dagen duidelijk begint te verslechteren. De regen en wind van dit weekend doen me toch wel aan Nederland denken en met de verhalen over 25 °C bij jullie, is het soms moeilijk te geloven dat ik in het zuidelijkste puntje van Afrika zit

!
Gelukkig ben ik de afgelopen weken weer met van allerlei bezig geweest. Na het goede nieuws gehoord te hebben over het behalen van mijn tentamen (alleen nog scriptie in de zomer) en vanwege de feestdagen op 24 en 25 april (verplaatste feestdag uit februari), zijn we in het weekend naar Kaapstad gegaan, om daar te gaan shoppen en op stap te gaan. 's Avonds gegeten bij Mama Africa (typisch Afrikaans eten en live muziek) en bij de locals op stap geweest in Long Street. Dat men niet echt gewend is aan lange mensen, blijkt wel uit de vele reacties van mensen 's nachts over hoe óngelooflijk lang ik wel niet ben! 'My God, you're huge man', is dan ook een veel gehoorde uitspraak. Wanneer ik ze vertel dat ik ben ingehuurd als plaatselijk freakshow en je voor langer dan 1 minuut kijken moet betalen, kunnen ze er meestal wel de humor van inzien. Op zondag naar Franschhoek toegegaan, waar het Cheese & Wine festival gehouden werd. Een nationaal feest, waarbij uit het hele land wijn- en kaasboeren hun waren komen showen en je van alles iets kunt proberen. Ondanks de redelijk omslachtige weg om aan kaartjes te komen, was het toch erg leuk om hier geweest te zijn. Zeker toen we in een bakkie met een van de locals konden meerijden. De laatste feestdag op maandag doorgebracht in Kirstenbosch, picknicken in de botanische tuinen van Kaapstad.

Vervolgens weer eens een week hard aan het werk gegaan. Deadlines komen steeds dichterbij en er moet nog genoeg gebeuren. Er is nog een fransman bijgekomen hier op m'n stage, dus dat zorgt ook weer voor extra gezelligheid, ook omdat we allebei in hetzelfde schuitje zitten wat betreft afstuderen. Aangezien niemand stil wil zitten in het weekend, zijn we naar Hermanus gegaan om daar een relaxed weekendje te houden. Helaas geen walvis gespot (ook niet het seizoen, maar toch), maar wel genoeg van het vissersdorpje gezien (stukje cultuur). Op zondag richting Cape Agulhas gegaan, waar we met mijn autootje ondanks de vele kilometers onverharde weg, toch goed zijn aangekomen. Dit meest zuidelijke puntje van Afrika is tevens de scheiding tussen de Atlantische en Indische oceaan. Altijd goed voor de nodige Kodak-momenten, maar wild spannend was het verder niet. Ook het Oostenrijks georiënteerd restaurantje waar we even bij het haardvuur zaten (Apfelstrudel BITTE!), deed nu niet echt Afrikaans overkomen. 's Avonds met de z'n achten bij Spier gegeten, restaurant met een cheetapark, waar er gedineerd kon worden en je gezicht beschilderd werd in Lion King sfeer.

De newspaper begint nu uiteindelijk ook vorm te krijgen, de kids kwamen met verschillende ideeën aan en iedereen is momenteel druk bezig om informatie te verzamelen. Een kleine greep uit de onderwerpen waar ze graag over willen schrijven zijn: Abortus, pesten op school, sport ontwikkeling, stoppen met roken en een dodelijke steekpartij vorige week. Kortom, luchtige onderwerpen om de dag mee te beginnen. Onzin natuurlijk, maar het zijn wel zaken die leven en waar men dagelijks mee in contact komt. Indutech heeft aangekondigd ook mee te willen helpen waar nodig en een van mijn collega's gaat morgen voor het eerst mee om een kijkje te nemen.

Om af te sluiten, dit weekend opnieuw in Kaapstad geweest en naar een rugby match geweest van de Stormers tegen de Waratahs, wat als een belangrijke wedstrijd voor de competitie wordt gezien. Bruut geweld van lui die een lengte/breedte verhouding hebben waar je U tegen zegt en waarvan er veel in het nationale elftal spelen, de Springboks. Het hardcore vak waar wij in stonden was redelijke tevreden met het uiteindelijk gelijkspel, dus we hebben met z'n vijven besloten om niet het hele stadion af te breken! Ook nog een aantal musea bezocht en rondgezworven door de compagniestuinen, waar de eekhoorns als ratten om heen je springen.

Voor diegene die ik gesproken heb weet ik het al, maar ik hoop dat het met de rest van jullie ook goed gaat. Het is in ieder geval altijd erg leuk om weer wat te lezen uit Nederland! Geniet van de zon daar (aaaah!!) en tot de volgende keer!

Arjan

P.s. Pagina op de (beperkte) website van de rangers van het Kruger Park over 'het' avontuur

Van kids tot Kruger

Gegroet Nederland!

Zo hé, dat was wel erg lang geleden dat ik iets van me heb laten horen op deze reislog. En nog niet eens omdat er niet veel gebeurd is. Misschien is het wel juist omdat er veel gebeurd is, dat het eventjes stil is geweest.
Bij het avondeten leerde ik als klein kind altijd om het lekkerste voor het laatste te bewaren, dus vandaar dat ik eerst maar met het mindere gedeelte begin. Na een moeilijke tijd tussen mij en Hannah, hebben we begin vorige week besloten niet met z'n tweeën door te gaan. Natuurlijk is het niet makkelijk om dat op zo'n afstand te beslissen, maar het is niet anders. Een reis aan het eind van mijn verblijf hier zullen we dus ook niet meer maken.

Echter, het leven gaat ook hier door. Ondanks dit minder leuke deel, zijn er verder nog genoeg andere (leuke) dingen gebeurd. Over het algemeen is het wat dat betreft redelijk rustig geweest. Ben vooral bezig geweest met het leren van een tentamen dat ik nog in Nederland moest maken en waarvoor ik de mogelijkheid gekregen heb om dat hier te doen. Tussen de bedrijven door zoveel mogelijk in de bibliotheek doorgebracht en tussen de Zuid-Afrikanen lopen studeren. Uiteindelijk afgelopen donderdag op een pc de vragen uitgewerkt en via een contact op het international office de antwoorden naar mijn docent in Nederland doorgestuurd. Nu gewoon afwachten...

Maar goed om te beginnen, drie weken terug met Isabelle, Valerie en Leen meegeholpen met hun afscheid op de basisschool waar ze lesgegeven hebben de afgelopen maanden. Het is moeilijk voor te stellen, maar de eerst mensen moeten helaas alweer naar huis toe. Kortom, de gehele groep was opgetrommeld om 115 hongerige kids te voeden. Als hoofdgerecht werden er grote bakken pasta en rijst geserveerd (lees inhoud 5 liter per stuk), gelegen op een bedje van maïssaus, erwten uit blik en overgoten met een sausje van ketchup. Als nagerecht was er een verscheidenheid aan inheemse delicatessen (lees cake uit de Spar), waarbij het geheel was afgemaakt met een enkele kers en een drankje ter aanvulling (lees 50 liter ranja, ook bij de Spar). Nadat alles klaargemaakt was en alle tafels gereed stonden, kon het festijn beginnen. Niet alleen waren ze na alle dansjes en andere activiteiten dolbij dat er gegeten konden worden, de volgorde waarin de verschillende gerechten naar binnen gewerkt werden was voor mij ook volstrekt nieuw. Na 2,5 uur was werkelijk alles op. Ongelooflijk mooi om al die kids zo te zien en het geeft dan ook een geweldige voldoening om hierbij geweest te mogen zijn. De foto's zeggen meer dan genoeg!

Naast de gebruikelijke stapavondjes in het altijd gezellige Springbok en het leren in de bibliotheek, was het afgelopen weekend dan eindelijk tijd om naar het Kruger Park te gaan, samen met Dieter, Stephanie, Ruth en Sharon. Een reis dievia een Nederlandse organisatie waar we bij zijn aangesloten geregeld hadden, van vrijdag tot maandag. Na nog een bezoek gebracht te hebben bij de Blyde River Canyon, na 8 uur rijden uiteindelijk in Phalaborwa aangekomen bij onze lodge Sefapane, waar we kennisgemaakt hebben met de grote groep Nederlanders (+/- 20 mensen) die ons voor de rest van het weekendzouden vergezellen. Na het programma op vrijdagavond gekregen te hebben, was het op zaterdag alweer veranderd (TIA=This Is Africa) en dus gewoon maar kijken wat er ging gebeuren. Zaterdagochtend om 5 uur opgestaan om met een jeep de bush in te trekken (game drives). Al snel zagen we de eerste impala's, buffels en zelfs olifanten voorbij komen die bij een waterreservoir stonden voor de ochtenddouche. Na 40 foto's van de eerste olifant gemaakt te hebben, bleek er ongeveer op elke hoek een te staan, dus bedreigde diersoort maken ze mij niet meer wijs hier

! Verder lekker gegeten in de bush en op het eind van de dag nog giraffes en aantal zebra's gezien, schitterend!
Nadat iedereen weer enigszins was bijgekomen van de lange zaterdag, ging de wekker op zondag opnieuw om half 5 om het water op te gaan. Nijlpaarden, krokodillen en aantal verstoten buffels konden aan de rivieroever gespot worden en heb dan ook weer de wereld aan foto's gemaakt (lees 100). 's Middags was het dan tijd voor het laatste onderdeel, een walk safari. In tegenstelling door de mensen die ons rondreden op zaterdag, werden we nu opgehaald door twee echte rangers, inclusief strakke petjes en geweren. Het idee was niet om de big 5 te spotten, maar vooral om iets van de natuur te weten te komen. Nou de natuur heb ik zeker leren kennen. Nadat we al redelijk snel sporen van een neushoorn hadden gevonden (lees niet wij lompe toeristen, maar zij), zagen we het beestje zelf ook al staan. Hij had ons niet gezien (zo goed als blind), maar al welgeroken en gehoord! Hier stonden we dan, op een afstand van 100 meter van een beest dat 3x zo zwaar is als mijn autootje hier en met een snelheid van boven de 40 km/h binnen een paar seconden bij je is. De rangers kregen het zelf ook wat warm, dus wemoesten ons al snel terugtrekken. Ze vertelden dat het beest een omtrekkende beweging begon te maken, om ons vervolgens in de flank aan te vallen. Kortom, wij een omweg maken en deze schattige viervoeter proberen te ontlopen. Dit lukte en we kondenzonder kleerscheuren onze reis vervolgen. Echter niet voor lang, even later hoorde we het klapperen van olifant-oren die zich in de rivierbedding verscholen had. Voor de beste plaatjes moet je natuurlijk zo dichtbij mogelijkzien te komen, dus het duurde niet lang voordat we in dezelfde rivierbedding stonden, om als een stel japanners weer eens massa's foto's te schieten! Wat niemand van ons echter wist (incl. onze rangers), was dat het beest met het verkeerde been uit bed was gestapt (1 been=200 kg). Al snel kwam hij onze kant op en we moesten dan ook maken dat we wegkwamen. De regel die ons in het begin was uitgelegd, dat er niet gerend mocht worden, bleek al snel overboord gegooid te worden, aangezien de minst ervaren ranger nu ook zelf begon te rennen. Natuurlijk nog wel geprobeerd wat foto's te maken, maar na de opmerking 'This is not a joke, RUN!' hebben we het toch maar op een lopen gezet. Uiteindelijk kwam het beest uit de rivierbedding zetten en na veel geschreeuw van onze hoofdranger, moest er zelfs een schot gelost worden (in de grond) om de olifant op afstand te houden. Iets watde rangerin zijn vijfjarige carrière nog nooit had hoeven doen. Despanning was werkelijk te snijden en met z'n allen zijn we terug gerend naar een veilige plek(was die neushoorn niet nog ergens?) om daar bij te komen. 's Avondszijn we via paadjes door de bush terug gereden naar de lodge, waar we nog gegevens uitgewisseld hebben om ervaringen op de website achter te laten.
Nog strak van de adrenaline zijn we maandagochtend terug huiswaarts gegaan en via Johannesburg teruggevolgen naar Kaapstad. Een weekend om nooit te vergeten!

Mensen, ik moet er mee ophouden, aangezien het anders herhaling gaat worden! Ik zal flink wat foto's online zetten en ik hoop jullie zo snel mogelijk weer op de hoogte te brengen van nieuwe uitstapjes en activiteiten. Nu eerst weer studie! 'Ek gaan julle verlaat!'

Groeten uit de bush,

Arjan

Freedom, human rights & dignity

Beste iedereen,

Zoals beloofd zal ik jullie even op de hoogte brengen van de afgelopen week. Te beginnen met vorig weekend waarin we met z'n vieren een road trip gemaakt hebben. Het idee was om vrijdag te vertrekken en in één keer door te rijden naar Knysna, in de buurt van het Tsitsikamma National Park. Echter tijdens een stop bij een benzinestation bleek er toch wel erg veel rook onder de motorkap vandaan te komen, wat ons alle vier niet helemaal correct leek. Bij het opendoen van de motorkap bleek er via het luchtkanaal (!!) olie op het motorblok te lekken, wat vervolgens voor de rook zorgde. Onder het toeziend oog van in totaal 10 man plaatselijke bevolking, 8 telefoontjes en 3 uur discussiëren verder zijn we uiteindelijk weer op weg gegaan. Omdat we Knysna niet meer zouden halen, hebben we overnacht in een backpackers-hotel in Swellendam. Aangezien het na dit avontuur wel tijd was voor een drankje, zijn we de plaatselijke kroeg in gegaan; the Saloon. Na eerst enige tijd met z'n vieren gezeten te hebben, kwamen we al snel in contact met wat locals die ons uitnodigden voor een afzakkertje bij hun thuis, tot in de late uurtjes.

De volgende ochtend (lees begin middag) weer in onze fraaie automobiel gestapt om, na nog wat onderdelen gekocht te hebben, door te reizen en een stop te maken in Oudtshoorn. Deze plaats staat bekend om zijn struisvogel-farms en als een beetje toerist kun je dan ook niet achterblijven, dus hebben we de Safari Ostrich Farm bezocht. Na een rondleiding gekregen te hebben was er ook nog de mogelijkheid om struisvogel te rijden en die kans kon ik natuurlijk niet laten schieten. Na een korte uitleg over het reilen en zeilen van deze tweevoeters, was het mijn beurt en heb ik op het beestje rondgereden. Veel achterover hangen en vooral niet voorover hangen (ze schoppen vooruit) bleek genoeg te zijn om te kunnen blijven zitten. Erg mooi om een keer gedaan te hebben en zal proberen het filmpje er nog op te zetten. Diezelfde dag zijn we doorgereden naar Knysna om daar te overnachten en ons voor te bereiden op de volgende dag, waarop hetgeen moest gebeuren waarvoor we eigenlijk gekomen waren: de Bungee-jump.
Zondagochtend vroeg vertrokken naar de Bloukransbrug waar de hoogste commerciële bungee-jump ter wereld gedaan kan worden: 216 ongelooflijk lange meters! Nadat iedereen 4 tot 5 keer naar de wc was geweest, werden we naar het platform gebracht waarvan er gesprongen moest worden. Ik was als laatste aan de beurt, maar het was er gelukkig niet minder om. Het is werkelijk onvoorstelbaar wat voor een adrenalinekick de sprong geeft! Uiteindelijk was het een vrije val van ongeveer 5 tot 6 seconden, waarna je nog een aantal keer nastuitert en vervolgens een tijdje blijft hangen totdat ze je komen halen met een liftje van boven. En afgezien van wat rode ogen, knikkende knieën en een bloedneus later was het een van de meest mooie ervaringen die ik ooit heb meegemaakt! Kortom, een aanrader voor iedereen ;)!

De auto heeft het weekend uiteindelijk overleefd en staat nu bij de garage om nagekeken te worden. Echter de vervangende auto hield er na een dag ook mee op, dus heb nu opnieuw een vervangende gekregen, waarmee ik vorige week maandag m'n moeder en Klaas heb opgehaald. Helemaal geweldig dat ze mij kwamen opzoeken hier en we hebben dan ook zo veel mogelijk leuke dingen gedaan, zoals Tafelberg beklimmen en Robben Eiland bezoeken. Door een ex-gevangene van Robben Eiland die samen met Mandela vastzat, kregen we een erg goed beeld van hoe het eruit heeft gezien indertijd en wat er zich daar allemaal heeft afgespeeld. De moraal van het verhaal was dat de winst van die tijd human rights, freedom en dignity waren, maar dat er nog een lange weg te gaan is. Verder was ik op mijn verjaardag enigszins grieperig, maar gelukkig hebben zij me geholpen om alsnog een braai voor elkaar te krijgen 's avonds. Geweldig bedankt voor alle mails, berichtjes en telefoontjes, erg tof zo op je oude dag!

Uiteindelijk hebben we afgelopen zondag de camper voor hun opgehaald en zijn ze vertrokken via de Garden Route. Op wat kleine accu probleempjes na (blijft Afrika), was verder alles goed.

Kortom, momenteel maar weer eens met de stage bezig gegaan en dat zal ik de komende tijd ook maar even blijven doen, anders komt er te weinig van terecht. Verder ga ik de komende weken een aantal jongeren op Kayamandi helpen met wat computerlessen, zodat ze verder kunnen met hun plaatselijke krantje, benieuwd hoe dat gaat lopen.
Ik hoop dat het wat vol te houden is in de sneeuw in Nederland, anders is iedereen hier van harte welkom ;)!

Gegroet,

Arjan

Mooie tijden

Landgenoten,

Het is alweer even geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar alles is nog steeds meer dan OK hier! In ieder geval even een update van de afgelopen tijd.

Twee weken geleden bij het Raka festival geweest in Swellendam met de internationale studentenvereniging (ISOS). Met een club van 30 mensen (ja ja, in 2 busjes) de plaatselijke helden aanschouwd in hun natuurlijk leefomgeving. Daar ook overnacht, diep in het platteland verscholen bij een soort van kampeerboerderij, maar wel met de rivier achter ons waar 's ochtends een duik genomen kon worden. Verder veel Afrikaanse pop en rock gehoord, o.a. van Zinkplaat. Mooi was ook dat het niet echt heel groot was, dus na de optredens zaten artiesten en bezoekers bij elkaar nog wat na te praten over van alles en nog wat, en werd er scrabble gespeeld in 6 verschillende talen gespeeld (Afrikaans, Nederlands, Noors, Duits, Vlaams en Engels). Geen idee dus wat er goed of fout was.

Oh ja, verder die week vooral bezig geweest met hetgeen waarvoor ik hier eigenlijk zit: stage. Voortgang gaat goed, presentatie hier gedaan, veel overleg gehad met begeleiders hier en in Groningen en momenteel vooral bezig om alle benodigde literatuur te verzamelen. Is soms nog best wel een uitdaging, aangezien boeken lenen via de bibliotheek hier ongeveer te vergelijken is met het aanvragen van een visum in Nederland, alleen maar formulieren. Verder kan niemand mijn naam hier uitspreken laat staan opschrijven, dus ik heb alle creaties van Argan tot Argnum al een keer voorbij zien komen. Schitterend!

En wat ook leuk was, is dat ik met m'n collega's afgelopen zaterdag bij Boschendal ben geweest, om daar een wijnproeverij en een ‘Pique Nique' te doen. Wel even wennen om rond half 12 's ochtends de eerste wijntjes achterover te slaan, maar een half uurtje laten heb je dat al niet meer.

Die avond verder nog op stap geweest in Stellenbosch en kennis gemaakt met de methodes van de polisie bij een drugsklopjacht in de plaatselijke kroegen. Politie zijn in een massale inval bij de 2 grootste kroegen binnen gestormd en alles en iedereen op drugs gecontroleerd, waarbij fysiek geweld niet werd geschuwd. Geladen shotguns en pepersprays zijn daarbij de middelen om angst aan te jagen. Op het moment dat wij aankwamen stond iedereen buiten, maar iedereen die iets wou zeggen of een foto wou maken, werd meteen omsingeld door 6 man en dringend verzocht om de boel te verwijderen. Gelukkig vind men het hier ook niet helemaal normaal hoe alles gegaan is en de kranten staan er momenteel dan ook vol van. Filmpjes van de beveiligingscamera's circuleren op internet en er worden verscheidene petities op de universiteit ondertekend.

Maar goed, dat mag de pret natuurlijk niet drukken, daarom de volgende dag met z'n vieren (Valerie, Isabelle, Leen en ik) naar Monkey Town geweest om aapjes te kijken, even buiten Stellenbosch. Helaas niet zelf een aapje vastgehouden, maar wel heel veel soorten gezien. Verder natuurlijk nog een rugby match meegepakt en de nodige braais, altijd baie gezellig!

Afgelopen week ben ik voor het eerst in Kayamandi geweest, de plaatselijke township, om daar te helpen met naschoolse activiteiten, zoals huiswerk maken en voetballen. Bezig geweest met breuken optellen en vermenigvuldigen, maar ze hebben nog wel een redelijke achterstand en begrepen er niet al te veel van. Dit doe ik via ISOS en via hun hebben we eergisteren hier ook gegeten in een plaatselijk restaurantje. Erg indrukwekkend om te zien hoe die mensen hier leven en de dag doorkomen. Verder is er ook nog een kans dat ik andere activiteiten op Kayamandi ga doen, maar daar zal ik jullie de volgende keer over vertellen, mocht het doorgaan ;)!

Na het eten in Kayamandi, zijn we met de gehele club internationale studenten naar een verjaardagsfeestje van een Nederlands meisje geweest, die met 10 andere Nederlanders en 1 Duitser samenwoont in een ongelooflijk mooi pand, grote villa. Was een erg mooi feestje, alleen ‘s ochtends kleine anticlimax met het vroeg opstaan!

Aangezien moeders en Klaas volgende maandag hier komen, heb ik samen met hun ook nog een guest house geregeld en een aantal activiteiten gepland. Kijk er erg naar uit om ze te laten zien hoe het hier nu écht is en dat ze hier zullen zijn op mijn verjaardag is al helemaal geweldig! Heb bij m'n stage wat dagen vrij kunnen regelen, dus er valt genoeg samen te doen.

Kortom, weer genoeg leuke en interessant dingen gedaan. Komend weekend ga ik waarschijnlijk met Katrien, Ruth en Veronica naar de Bloukransbrug in de buurt van Knysna, om daar de hoogste, commerciële Bungy jump in de wereld te doen! Behoorlijk stuk rijden, maar je moet er wat voor over hebben. Hou jullie op de hoogte en tot de volgende keer!

Groetjes,

Arjan

Van rugby tot gospel

Beste allemaal,

Hierbij even een kort verslag van de tweede week hier in zuidelijk Afrika. Zoals jullie hebben gezien ben ik vorige week naar Cape Point geweest en de foto's vertellen eigenlijk de rest! Ongelooflijk mooi en weer eens heel wat anders dan Groningen. De zaterdag van vorig weekend heb ik ook nog kennisgemaakt met het feit dat je je fiets hier redelijk goed op slot moet zetten. We waren even bij de tourist information naar binnen gegaan om foldertjes te verzamelen en na 10 minuten binnen geweest te zijn bleken onze fietsen verdwenen te zijn! Blijkbaar had iedereendit gezien en men wist dan ook haarfijn uit te leggen wie het waren en waar ze heen gegaan waren, maar had verder niet de link gelegd om de jongens hierop aan te spreken. Na er achteraan gerend te zijn en de wanhoop nabij was, was een oplettende agent buiten diensttijd het ook opgevallen dat het niet normaal is om met 2 aan elkaar zittende fietsendooreen drukwinkelcentrum te lopen enuiteindelijk kwam hij op zijn schoudermee aanlopen. We hebben hem natuurlijk ongelooflijk bedankt (huisgenootje begon hem overal te zoenen) en verder was de les duidelijk: nooit met een fiets die op slot is door het winkelcentrum lopen.

Verdere kennismaking met de Zuid-Afrikaanse cultuur ging via DE volksport hier, rugby. Afgelopen maandag zaten we bij een rugbymatch van de Maties (=studenten) die tegen Pretoria in een gelijkspel eindigde. Verder veel blessures wat natuurlijk zuur was voor ze, maar wel voor de nodigeactie zorgde.

Ook ben ik natuurlijk nog bezig geweest met stage en de opdracht ziet er per dag beter uit. Ga kijken naar de manier waarop technologie gebruikt kan worden bij het in de markt zetten van nieuwe verzekeringsproducten.Je kunt denken aan kort lopende verzekering van bijvoorbeeld 7 dagen voor een reis met een taxibusje (rijden levensgevaarlijk) naarde andere kant van het land. Verder deelgenomen in een vergadering overdetoekomst van de organisatie die, door zijn grootte van ongeveer 30 mensen, redelijk overzichtelijk is en er daardoor ook makkelijker over mee te praten valt.

Afgelopen woensdag heb ik ook (goedkoop) een auto gehuurd bij een figuur hier die allerlei soorten merken voor je kan regelen. Eenwitte VW Golf 1.4 uit 1993,geweldige bak. Geen idee hoe hij er aan komt, maar het ziet er allemaal redelijk legaal uit. Ideaal om 's ochtends naar stage te gaan en om andere tripjes mee te doen.
Zo zijn we met z'n vieren gisteren naar Kaapstad gegaan om daar wat van de stad te zien. De Tafelberg stond geheel in de wolken, dus dat was niet echt de moeite waard. Maar uiteindelijk een trip op een zeilboot door de baai gedaan, ook erg gaaf. Verder nog een club Afrikaanse dansers gezien, zie ook de foto's.
Autootje hield zich goed in 32 C, zit alleen wel wat speling in het stuur, portier klemt, achterklep blijft niet open, motor begint na 5 minuten wat raar te ruiken, ik kan er alleen in foetus-houding in rijden, radio mist, raampjes achter willen niet open, maar voor de rest echt heerlijk om een auto te hebben ;)!

Na nog een avondje gestapt te hebben op vrijdag en zaterdag, ben ik via via vanochtend bij een gospel kerkdienst terecht gekomen, in een armebuitenwijk van Stellenbosch. Naast het feit dat ik niet alleen de langste was, bleken we ook de enige blanken te zijn en daardoor al een redelijke attractie op zich. Tijdens de dienst werden we uitgebreidwelkom geheten en werd er uitgebreid gezongen over the Lord en Jesus. Heel erg bijzonder om mee te maken, ook omdat de verhalen zelf heel erg op de plaatselijke problematiek gericht zijn. Aan het eind van de dienst werd er aan alle kinderen nog eten uitgedeeld en ging iedereen te voet weer een aantal kilometers terug naar huis. Helaas geen foto's kunnen maken, maar ga er zeker nog een keer heen dus wie weet...

Kortom, eenweek met meer kennismaking van de cultuur en een iets beter beeld gekregen van hetéchte Zuid-Afrika.Ondanks het feit dat het niet gelukt is om iedereen even een berichtje terug te sturen, vond ik het erg leuk om alle reacties te lezen!

Groeten in Nederland en tot horens!

Arjan

Welcome to South Africa!

Goeiemôre iedereen!

Hierbij het eerste teken van leven vanuit Zuid-Afrika. Na een lange reis van in totaal 14 uur, ben ik afgelopen vrijdag uiteindelijk aangekomen in Kaapstad, waar het momenteel rond de 30C is. Daar ben ik opgehaald door iemand van de universiteit en na een flink aantal administratieve zaken geregeld te hebben op het international office (bureaucratie kennen ze hier ook), heb ik het geluk gehad om samen met 2 Belgen op de campus van de Universiteit van Stellenbosch tekunnen wonen. We hebben elk een aparte slaapkamer en als je de kakkerlakken niet mee telt, is het een prima appartement. Wat vooral opvallend is om te zien, is dat het gehele complex met 1500 studenten geheelbeveiligd is en overal pasjes voor nodig zijn om binnen te komen. Ook bestaat er in het centrum van Stellenbosch een zogenaamde 'groene zone', waarbinnen bewaking rondloopt en je zeker overdag veilig kunt rondlopen.

In het weekend meteen kennisgemaakt met het nachtleven van Stellenbosch. Samen met een aantal andere Belgen (veel 'keigaaf' gehoord de afgelopen dagen!) bij verschillende restaurantjes en barretjes geweest , waar je voor 100 Rand (+/- € 10,-) een topavond kunt hebben. In ieder geval zijn de eerst bobotie en beskuut (soort koekjes voor in de koffie en thee) al achter de kiezen. Zaterdagnacht viel alleen voor het eerst de stroom uit, waardoor de tocht naar huis een extra dimensie kreeg!

Verder ben ik sinds gisteren begonnen bij Indutech. Kennisgemaakt met iedereen hier en we gaan deze week meteen aan de slag voor een geschikte opdracht. Gelukkig zijn ze met genoeg zaken bezig die interessant zijn, waaronder een project bij een verzekeringsmaatschappij die via de mobiele weg verzekeringen aanbiedt. Schijnt een opkomende business te zijn hier. Maar hoor er vandaag meer over. Ik moet alleen nog wel iets van eigen vervoer zien te regelen, aangezien het een aardig stukje rijden is.

Omdat ik ook meer van de Afrikaanse cultuurwil ontdekken, heb ik me ingeschreven voor een vak 'Afrikaanse taal en kultuur vir Nederlanders' op de universiteit. Je schijnt allerlei lessen in Afrikaans te krijgen en verder zullen we een aantal Afrikaanse voorstellingen bezoeken.

Hoe dan ook, het is hier goed vertoeven en het is ook duidelijk dat er nog veel in dit land valt te ontdekken wat betreft natuur en cultuur. Baie dankie voor alle berichten van iedereen de afgelopen tijd en ik kijk uit naar de nieuwe reacties uit Nederland. Binnenkort meer!

Groetjes,

Arjan